مرگ

#مرگ.

#نمیدانم معیاری نامشخص برای پایان است، یا شروعی در دنیایی دیگر با شرایطی جدید.

#نرسیده ام به این مفهوم که من توانسته ام مرگ را درک کنم یا همیشه از سایه تاریکی که از روی عدم شناخت می آید ترسیده ام و به دور مانده ام از وادی زندگی سردرگمی که ته آن مرگ است.

#نفهمیدم قصه ای برای کشیدن یک نفس عمیق است یا نگه داشتن آخرین نفس که بعد آن ورود به وادی مرگ است.

#نخواستم درک کنم این موضوع را که من هم انسانم و هر  انسانی دیر یا زود در ایستگاه قدم خواهم گذاشت. 

حرفم را با یک سوال تمام کنم. #مقصد ایستگاهی در آن قرار دارم کجاست؟

#علی_نصیری_پور

گذرگاه

افکاری که در سکوت روحی، سراغ انسان می‌آیند را می‌توان جرقه‌ای در ذهن دانست برای حرکت به‌ سوی یک هدف والا که هر انسان باید به هدف خویش برسد. پس فکر کنیم ولی دچار حالتی که ما را از راه بازدارد و به ما بگوید کافی است نرسیم.

گاه به استراحت نیاز داریم برای ادامه افکارمان.

فقط یادمان باشد این استراحت حکم یک چرت کوچک را برای بازپس‌گیری انرژی به‌منظور ادامه دادن به راه است نه برای رفتن به یک خواب زمستانی.